پای رحل قرآن / ۴۰۷
صوت | آموزش حفظ جزء ۳۰، آیات ۱۸ تا ۳۶ سوره مطففین
یکی از مهم‌ترین سیاست‌های ایکنا نشر مبانی آموزشی و ارتقای سطح دانش قرائت قرآن مخاطبان گرامی است. به همین منظور مجموعه آموزشی شنیداری (صوتی) قرآنی را گردآوری و برای علاقه‌مندان بازنشر می‌کند. بسته دهم مجموعه با عنوان «آموزش حفظ قرآن کریم» به حفظ جزء ۳۰ قرآن کریم با تفسیر حجت‌الاسلام محمد حاج ابوالقاسم دولابی، حافظ بین‌المللی قرآن کریم و کارشناسی شهریار پرهیزکار، حافظ بین‌المللی قرآن می‌پردازد. قسمت چهارصد‌و‌هفتم این مجموعه، با عنوان «آموزش حفظ آیات ۱۸ تا ۳۶ سوره مطففین» تقدیم شما عزیزان می‌شود.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾
نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾
و تو چه دانى كه عليون چيست
كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾
كتابى است نوشته شده
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند كرد
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾
براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾
بر تخت‌ها [نشسته] مىنگرند
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾
از چهره‌هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‌يابى
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾
از باده‌اى مهر شده نوشانيده شوند
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾
[باده‌اى كه] مهر آن مشک است و در اين [نعمت‌ها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾
و تركيبش از [چشمه] تسنيم است
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾
چشمهاى كه مقربان [خدا] از آن نوشند
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾
[آرى در دنيا] كسانى كه گناه می‌کردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‌گرفتند
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾
و چون بر ايشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل می‌کردند
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾
و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‌گشتند به شوخ طبعى مىپرداختند
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾
و چون مؤمنان را مى‌ديدند مى‌گفتند اينها [جماعتى] گمراهند
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾
و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾
و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‌زنند
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾
بر تخت‌ها[ى خود نشسته] نظاره مى‌كنند
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾
[تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه می‌کردند رسيده‌اند
انتهای پیام كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾
نه چنين است در حقيقت كتاب نيكان در عليون است
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾
و تو چه دانى كه عليون چيست
كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾
كتابى است نوشته شده
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾
مقربان آن را مشاهده خواهند كرد
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۲۲﴾
براستى نيكوكاران در نعيم [الهى] خواهند بود
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۲۳﴾
بر تخت‌ها [نشسته] مىنگرند
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿۲۴﴾
از چهره‌هايشان طراوت نعمت [بهشت] را درمى‌يابى
يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿۲۵﴾
از باده‌اى مهر شده نوشانيده شوند
خِتَامُهُ مِسْكٌ وَفِي ذَلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿۲۶﴾
[باده‌اى كه] مهر آن مشک است و در اين [نعمت‌ها] مشتاقان بايد بر يكديگر پيشى گيرند
وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿۲۷﴾
و تركيبش از [چشمه] تسنيم است
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۸﴾
چشمهاى كه مقربان [خدا] از آن نوشند
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ ﴿۲۹﴾
[آرى در دنيا] كسانى كه گناه می‌کردند آنان را كه ايمان آورده بودند به ريشخند مى‌گرفتند
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ ﴿۳۰﴾
و چون بر ايشان مىگذشتند اشاره چشم و ابرو با هم رد و بدل می‌کردند
وَإِذَا انْقَلَبُوا إِلَى أَهْلِهِمُ انْقَلَبُوا فَكِهِينَ ﴿۳۱﴾
و هنگامى كه نزد خانواده[هاى] خود بازمى‌گشتند به شوخ طبعى مىپرداختند
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ ﴿۳۲﴾
و چون مؤمنان را مى‌ديدند مى‌گفتند اينها [جماعتى] گمراهند
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ ﴿۳۳﴾
و حال آنكه آنان براى بازرسى [كار]شان فرستاده نشده بودند
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ ﴿۳۴﴾
و[لى] امروز مؤمنانند كه بر كافران خنده مى‌زنند
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿۳۵﴾
بر تخت‌ها[ى خود نشسته] نظاره مى‌كنند
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾
[تا ببينند] آيا كافران به پاداش آنچه می‌کردند رسيده‌اند
